Manisa'da karagün..
Soma'da acı, kömür ocaklarında can pazarı
Ölüm ortalıkta cirit atıyor.
Genç bir kadın babası kurtuldu diye seviniyor.
Yaşlı bir ana,evladına ağıt yakıyor.
Bir kadın dul, 3 çocuk yetim kaldı diyor..
Türkiye'nin yüreği dağlanıyor.
Hamasi nutuklar yuhalanıyor.
Danışmanlar işçileri tekmeliyor.
Haberciler, gözyaşlarını,umutsuz bekleyişleri ekrana yansıtıyor.
Bir sessiz bekleyiş.
Sözün bittiği yer.
Ve bir maden işçisi bir ülkeye vicdan dersi veriyor.
Bindirildiği ambulansın beyaz örtülü sedyesini kirletmemek adına acısını unutuyor.
Görevliye ayaklarım çamurlu çizmelerimi çıkarayım diyor.
Bir işçinin ayak parmakları yırtık çoraplarından dışarı çıkıyor.
En baba işçi 40 lira gündelik alıyor..
Baba-oğul, dayı-yeğen yana yana maden ocağında can veriyor.
Bir avuç kömür için;
Bir ömür verenler.
Soma'da yakını ölen aileler yıkılıyor.
Maden ocaklarında acı bekleyiş devam ediyor.
Soma'da yürekler dağlandı,
Soma'da acı büyük..
Soma'da bir can 40 lira..
Herkeste yürek sızısı..
Orhan Veli ne güzel yazmış.
Yüz karası değil,kömür karası,
Böyle kazanılır ekmek parası
Ölümün diğer adı SOMA