Projenin ilk konuğu, Eğitimci-Yazar ve Akademisyen olarak tanınan, ayrıca Akıncı Köy'ü doğumluİrfan Öztürk oldu. Öztürk'ün Eğitim ve Yazarlık ? üzerine gerçekleştirdiği panele öğretmen, öğrenci ve köylüler yoğun ilgi gösterdi. Konuşmasına okul müdürü Metin Aydın'a teşekkürle başlayan İrfan Öztürk, ilk kez böyle bir amaçla köyünde bulunduğunu ve kendi gibi olanlarla bu amaçla karşılaştığı için duyduğu şaşkınlık ve heyecanı dile getirdi.
Dinleyenlere okula başlama hikayesini anlatarak konuşmasına devam eden İrfan Öztürk, Babam bana harçlık vermişti ve ben onunla bir şeyler almıştım köy bakkalından. Orda biri bana babamın beni okula yazdırdığını söyleyince elimdekileri fırlatıp eve koşmuştum. Okula başladığım gün çok heyecanlıydım. ''dedi. Hayatın fotoğraflardan ibaret olduğunu vurgulayan yazar Öztürk, bu tip anıların bizi hayata bağladığını, bataklıktan çekip çıkardığını, söyledi. Konuşmasına eğitimcilik hayatına dair anılarla devam eden eğitimci-yazar, planlı olmanın, planlı ve düzenli çalışmanın gerekliliğini öğrencilerin örnek alması gerektiği bir nokta olarak vurguladı. Eğitimcilik ve yazarlık bildiklerimizden Hareketle başlar. '' diyerek, hayata dokunmanın hayatı bir bütün olarak algılamanın gerekli olduğunu anlatan İrfan Öztürk, dinleyenlere bu ayrıntıyı, özellikle çocukluk döneminde elde edilen bu hisleri kaçırmamaları için telkinde bulundu. Öğrencilere seslenen yazar, Hayata dokunduğunuz kadar yaşarsınız, yaşayamazsanız anlatacak bir şeyiniz yok demektir. Hayata dokunan insanın ellerinde kir,iz olmalı.Elleriniz ne kadar kirliyse o kadar çok yaşantınız var demektir.Eğer elleriniz temizse bu hayatı kaçırdığınız anlamına gelir. '' dedi.
Yazarlık beş duyunun birleşimidir?''
İrfan Öztürk, panel konuşmasına yazarlık ile ilgili süreçleri anlatarak devam etti. Bu konuya dair bir anısına da yer veren yazar, Nusaybin-Kızıltepe arasında işim gereği seyahat ettiğim bir gün, arabaya bir anne kız bindi. Ben o sırada toplantılar, paneller için notlar oluşturmak için kalem ve kağıt elimde bir şeyler karalama derdindeydim. Arabaya annesiyle binen küçük kız ilk dakikadan itibaren korkunç bir sesle (o an öyle düşündüm) ağlıyordu. Ben dahil araçtaki herkes rahatsız olmaya başlamıştı. Uyarılarımız kızın dikkatini çekmiyordu ve kızın ağlaması şiddetlenerek, garip sesler çıkararak devam ediyordu. Şoför de dayanamayıp anneyi uyardı anne, kızın kuzenlerinden ayrıldığı için üzüldüğünü ve ağladığını söyledi. Ben ise bu gürültü karşısında yazı yazamamaktan kaynaklı bir sinir ve stresle küçük kıza öfke dolu bakışlar atmaya başladım; ama kızın bizi taktığı yoktu. Şoför ikinci defa anneyi uyarınca annesi, kızın sağır ve dilsiz olduğunu kendini ifade edemediği için böyle davrandığını söyledi. O an kendimden ve yazar oluşumdan nefret ettim. Bu durumu nasıl algılayamadığıma kızdım. Kendi egoma yenilip etrafı fark edemediğim için nasıl bir yazar olduğumu sorgulamaya başladım. Bu yüzden yazarlık beş duyunun birleşimidir. Burada beni dinlerken sözcüklerin ötesine geçmelisiniz. Sözcüklerin dışındaki duyguyu, melodiyi gerçeği yakalayabilmelisiniz .'' dedi.
Edebiyatla ilgilenen öğrencilere seslenen yazar Öztürk, dikkat etmeleri gerekenler konusunda öğrencilere bilgi verdi: Bir şey yazıp söylüyorsanız üç noktaya dikkat etmelisiniz.ilk olarak ne anlattığınızı bileceksiniz,ikincisi niçin anlatıyorsunuz ki bu o şeyin felsefesini verir ve son olarak nasıl anlattığınızı bilmelisiniz .? diyerek, yazarlık sürecine değindi.
İrfan ÖZTÜRK, konuşma sonrasında öğrencilerin sorularına içtenlikle cevap verdi.
Zübeyde Zengin (7A): Yazarlığa dair yeteneğinizi ilk ne zaman keşfettiniz?
İrfan Öztürk : Lisede bir edebiyat öğretmenim ne kadar uzun ve güzel cümleler yazdığımı söylemişti. Ardından üniversitede dergilerde yazılarım çıkınca alıp basını giden bir süreç oldu. Anlatacak bir şeyiniz varsa anlatacak bir alan bulunur (renk, söz, melodi vb)
Sarya Kaçan (5a): yazarlığa hangi duygularla başladınız?
İrfan Öztürk : Başkalarına bir şeyler anlatma isteği bu duyguyu verir.
Civan Keleş : Arabada duyduğunuz o çirkin sesten ne anlam çıkardınız?
İrfan Öztürk : Böyle bir soru için teşekkür ederim. İlk kez karşılaştığım bir soru tebrik ederim seni. Ben o an bencil olmasaydım,dünyayı kendi etrafımda dönüyor olarak görmeseydim ve o küçük kızın tepkilerimizi neden önemsemediğini sorabilseydim farklı olurdu.Şu an farklı bir bakış açısına sahip olduğumu düşünüyorum.
Berkamp Gün(7A) : Yazarlıkta nasıl başarılı oldunuz?
İrfan Öztürk : Köyde yaşamanın avantajını çok yaşadım bu konuda. Hayatı hayatın içinde yaşadım ve hayata dokundum. Bunun etkisi oldu diye düşünüyorum.
Sorulardan sonra paneli sonlandıran yazar, Akıncı Ortaokul idaresine ve katılımcılara teşekkürlerini ileterek konuşmasını sonlandırdı. Panel sonunda katılımcılara (civar köy okullarının müdürleri, eşrafı, köylüler ve diğer katılımcılar) taşıma ile gelenlere yemek dağıtımı yapan Tanrıverdi yemek şirketi tarafından tatlı ikramı yapıldı.
Editor : HaberPanelim.com
